Paul Gauguin (1848-1903)

Przy stawie

At the Pond. 1887.

Oil on canvas. Rijksmuseum Vincent van Goug, Amsterdam, the Netherlands.

Staw to zatrzymana woda, to zatrzymane działanie. Staw jest odbiciem wzajemnego stosunku kobiet, a jego kolory odpowiadają ich emocjom. Widzimy w stawie od lewej cień stojącej, za drzewem niebieską toń odpowiadającą siedzącej kobiecie, a pomiędzy nimi fioletowe plamy. Fiolet jest barwą gwałtownej złości.

Siedząca kobieta na tle zieleni to ktoś, kto działał i zapragnął odpocząć. Usiadła ale przyszła ta druga i przerwała jej, więc jej niespełniona ulga zamienia się we fiolet, który odpowiada złości( porównaj skutki powstrzymywania radości - Komentarz – van Gogh , oraz Fioletowa tarcza).

Potem ta stojąca stoi i mówi, stoi i mówi, więc ta, która siedzi ma dość obecności tej stojącej i raptem znajduje się w nowej, odwrotnej sytuacji. Chce działać ponownie i nie może. Jej kolor zmienia się na niebieski ( jest to symboliczne, nie jest kameleonem) , jest człowiekiem, któremu uniemożliwiono działanie. Ten moment został utrwalony na obrazie. Niebieski odpowiada energi wywalającej się kiedy działanie zostaje uniemożliwione. Jest to efekt wycofania się z fazy przystapienia do działania.

Zieleń na planie pierwszym i na planie dalszym odpowiadają działaniu 'przed' widocznym zdarzeniem i działaniu 'po', którego pragnie teraz ta siedząca.

Jest jeszcze czerwień otaczająca stojącą. To odpowiednik domysłu niebieskiej, która podejrzewa stojąca o złośliwe przedłużanie wizyty.

Symbolika kolorów odpowiada barwom CHI, która pojawia się w podobnych zdarzeniach (porównaj symbolikę zieleni u van Gogha) Gauguin znał van Gogha, jakiś czas mieszkali razem i malowali.