|
|
|
Michelangelo Stworzenie Adama Creation of Adam 1510 |
uzupełnione 5-06-04
|
|
|
Widzimy dwie przestrzenie: ziemską i niebieską, są rozdzielone i odległe od siebie. Adam już istnieje, a Bóg, Stwórca, dąży do spotkania z nim.
Bóg, Stwórca, obejmuje postaci aniołów - gęsto wypełniają oni przestrzeń wokół niego . Wspiera się na nich. Linia ułożenia jego ciała jest podobna do linii ułożenia Adama. Adam wspiera się łokciem o Ziemię.
Bóg, Stwórca, wkłada w ten akt dużo siły. Widać to w napięciu mięśni, w geście kurczowego wsparcia się na jednym z aniołów, który z kolei wyraźnie zdaje sie odczuwać ten Jego nacisk.
Adam wyraża swoją postawą bierność . - Kiedy Bóg, Stwórca, wyciąga z wytężeniem palec w jego kierunku, on odpowiada gestem jakby od niechcenia, wyraźnie brak mu woli do dopełnienia aktu stworzenia.
O ile Bóg, Stwórca, wkłada wszystkie siły , by go dosięgnąć, by stworzyć połączenie i by spotkanie dokonało się, to Adam trzyma swoją rękę wyciągniętą w przypadkowym geście. Zdaje się przy tym zupełnie nie rozumieć doniosłości sytuacji i nie wykonuje ostatecznego ruchu, chociaż mógłby to zrobić.
Swoja rękę trzyma wyciągniętą, więc szansa na kontakt powstała, czy jednak do tego dojdzie, skoro Adamowi brakuje zdecydowania ? - brak jest tu roztrzygnięcia, jest za to wyraźna sugestia, że nie jest to jeszcze czas, by Adam świadomie doprowadził do spotkania.
Tematem obrazu jest rodząca się i niedojrzała wciąż świadomość Adama - świadomość samego siebie, swojego pochodzenia i swojej przyszłości, w której należy spodziewać się spotkania Adama z Bogiem, Stwórcą.
|
