3 maja 2004

Nauka

Geograf wspiera się na stole tak, by uwolnić myśl od ciała, i by tak uwolniona myśl mogła poszybować w przestrzeń. W tym sensie cała ludzkość doświadcza uwolnienia od materialnych podstaw bytu , a myśl uwolniona od troski o walkę o przetrwanie zaczyna szybować swobodnie.

Obecnie zaledwie parę procent ludności w USA jest zatrudnionych bezpośrednio w rolnictwie , reszta spożywa to, co oni wyprodukują. Taki jest kierunek rozwoju. Ilość ludzi wykształconych w krajach rozwiniętych osiąga 30% - w Polsce jest to na razie ledwie 10% przy bardzo silnym wzroście ilości kształcących się.

Człowiek znajdzie oparcie w organizacjii nie będzie potrzebował zabezpieczeń w postaci bazy , jaką było życiodajne gospodarstwo oraz zapasy.

Technika

Geograf wyraźnie nie zajmuje się działalnością konkretną ale abstrakcyjną.

Współczesny świat jest pełen wytworów, w których jest ogromny ładunek myśli abstrakcyjnej, choć niekoniecznie widoczne jest to na pierwszy rzut oka. Chociażby telefon komórkowy, który jest minikomputerem i wywodzi się w prostej linii z 400 lat historii współczesnej matematyki, żeby ograniczyć się tylko do historii najnowszej, poprzez 50 lat rozwoju techniki ciała stałego ( tranzystor i układy scalone ), począwszy od wynalezienia tranzystora w 1946 roku. Wszyscy , którzy uczestniczyli w jego powstaniu, zajmowali się działaniami na abstrakcjach, podobnie jak geograf.

Udział w kulturze

Dziewczyna z fletem jest przykładem osoby zaangażowanej w poznawanie dzieł kultury i ich aktywne odtwarzanie, być może zajmuje się też kompozycją. Kontakt z dziełami kultury jest kontaktem z innym człowiekiem, który wykonał dzieło sztuki angażując w to swoją wiedzę i talent. Ten kontakt może być budujący. Taki budujący kontakt jest źródłem radości.

Radość

Poszukując źródeł radości musimy pamiętać (mając na uwadze przesunięcie rodzaju zajęć w kierunku odejścia od walki o byt fizyczny ), że radości nie można osiągać w stanie przemęczenia. Skoro udało się dzięki przemyślności osiągnąć odciążenie od najbardziej męczących prac fizycznych, takich jak: transport, prace ziemne, budowlane, orka itp. to korzystajmy z tego.

Jak ktoś słusznie zauważył człowiek w naturze przeznacza na podtrzymanie życia 4 godziny dziennie, a resztę przeznacza na życie towarzyskie.

Dziwne byłoby, gdyby żyjący wewnątrz życiodajnej cywilizacji człowiek współczesny, ograniczył sobie bezmyślnie swobodę, na którą tyle lat przemyślnie pracował, przez upór przy ośmiogodzinnym dniu pracy. Tutaj trzeba powrócić po prostu do stanu naturalnego.

Nawet jesli lubimy swoją pracę, to wymaga ona od nas koncentracji, samoograniczenia i dyscypliny. To, co robimy , musimy sprzedać i musimy temu produktowi zapewnić wysoką jakość. Wysiłek jaki wkładamy w osiągnięcie tego celu wyczerpuje nasze siły. Mamy ich dokładnie na 4 (cztery) godziny dziennie (bez dojazdu i działań organizacyjnych).

W porywach stać nas na 6 (sześć) godzin ale tylko awaryjnie, jeden raz na 10 dni. Przekroczenie tych granic powoduje, że nie możemy czerpać radości z życia, nawet jeśli mamy środki i wiemy jak to robić. Wymowne są tu zwierzenia mistrza Formuły 1 Michaela Schumachera, który tak czuje się zagoniony treningami na torze, że pomimo posiadanej fortuny nie jest w stanie cieszyć się nią i czerpać radości z życia.