|
Jan Vermeer Dziewczyna z fletem
|
|
|
|
Cała twarz dziewczyny tonie w cieniu rzucanym przez kapelusz.
Rozjaśnione miejsce w okolicy nosa można postrzegać konkretnie, jako refleks światła padający od jasnej tkaniny na ramieniu. Malarz podkreślił jasność tego miejsca silnym, ciemnym akcentem w kąciku ust. Uśmiech dziewczyny nie jest wyraźny, bo nie wyraża się uniesionymi kącikami ust, jest on lekki i pochodzi z rozjaśnienia okolicy ust. Podobny , delikatny uśmiech widzieliśmy już u kobiety ważącej perły u której kącik ust nie był uniesiony , a uśmiech brał się z rozjaśnienia okolic ust. Taki uśmiech płynie z wnętrza. Uśmiech dziewczyny, pojawia się, bo lubi ona grać na flecie. Doświadczenie gry, rozświetla jej twarz łagodnym ciepłem.
|