powrót

Jan Vermeer

Dziewczyna z fletem











detal ramię

Jak w obrazach poprzednich, tak i tutaj, jasna tkanina jest odpowiednikiem sfery myśli. Widzimy równoległe fałdy, jakimi układa się ona na jej ramieniu. Dziewczyna trzyma flet, zapewne lubi na nim grać. Jej myśl podąża tropami fraz utworu, układającymi się cyklicznie, jedna za drugą.

Cała twarz dziewczyny tonie w cieniu rzucanym przez kapelusz.


usta

Najjaśniejszymi miejscami są broda i miejsce w okolicy nosa nad górną wargą- to miejsce jest najjaśniejsze. Miejsca jasne i ciemne są jak zwykle znaczące.

Rozjaśnione miejsce w okolicy nosa można postrzegać konkretnie, jako refleks światła padający od jasnej tkaniny na ramieniu. Malarz podkreślił jasność tego miejsca silnym, ciemnym akcentem w kąciku ust.

Uśmiech dziewczyny nie jest wyraźny, bo nie wyraża się uniesionymi kącikami ust, jest on lekki i pochodzi z rozjaśnienia okolicy ust.

Podobny , delikatny uśmiech widzieliśmy już u kobiety ważącej perły u której kącik ust nie był uniesiony , a uśmiech brał się z rozjaśnienia okolic ust. Taki uśmiech płynie z wnętrza.

Uśmiech dziewczyny, pojawia się, bo lubi ona grać na flecie. Doświadczenie gry, rozświetla jej twarz łagodnym ciepłem.




powrót