1 Widziałem przypadek zła, które umniejszyło człowieka

2 Niejednemu Bóg dał bogactwo, i majętność, i sławę

Więc duszy jego, wydaje się, na niczym nie zbywa, a i materialnie ma wszystko, czego zapragnie

Ale Bóg nie dał mu mocy aby czerpał z tego radość

A obcy wokół czerpią tą radość z jego dobra

Jest to przykry przypadek.

3 I gdyby człowiek ten miał stu synów i wiele lat by przeżył

i nawet gdyby wydłużyć jego życie bez granic, lecz jego dusza dalej nie doświadczałaby radości

Wtedy powiem:

" Szczęśliwszy od niego jest płód poroniony

4 Z nicości poczęty, do ciemności odchodzi, imię jego ciemnością spowite

5 Chociaż nie widział słońca lepiej mu niż tamtemu

6 Gdyby żył i dwa tysiące lat a nie żył by z radością

i tak jedynie w proch by się obrócił jak tamten".

7 Człowiek pracuje by się wyżywić, ale jego apetyt jest wielki, bez granic

8 Co wie mądry, czego nie wie głupi ?

Co wie ubogi, kiedy umie czerpać radość z małego ?

9 Lepiej czerpać z tego co już masz, niż gonić przedmiot pożądania.

To też jest z przemian

10 Już dawno nadano imię temu, który będzie

toteż postanowione jest jaki będzie człowiek

Nie ma więc on mocy spierać się z tym co silniejsze od niego.

11 Wiele jest słów, które czynią zamęt

Wróćmy więc do pytania : - Jaką korzyść wynosi z życia człowiek ?

12 Kto powie, co lepsze dla człowieka w życiu, w krótkich dniach jego życia

które mijają jak cień ?

Kto powie człowiekowi, co się z nim stanie po śmierci ?