1 Słowa Mędrca, syna Dawida, króla w Jeruzalem .

2 Wszystko płynie, zmienia się, przekształca w swoje przeciwieństwo – rzekł

- To prawda, że doświadczamy ulotności, przemian i utraty .

3 Co więc pozostaje człowiekowi z całego zabiegania , jakiego dokonuje

pod słońcem ?

4 Pokolenie odchodzi, pokolenie przychodzi na Ziemię, która trwa

niewzruszenie na wieki .

5 Słońce wschodzi, słońce zachodzi, i dąży do tego miejsca, skąd

ponownie wzejdzie .

6 Wiatr wieje na południe, wiatr skręca ku północy; zataczając kręgi,

w tym biegu okrężnym powraca wytrwale .

7 Wody wszystkich rzek zdążają ku morzu , a morze nie przelewa się;

wlewają się wody tam, gdzie ich przeznaczenie .

8 Ludzie mówią bez końca, lecz miara wypowiedzi nie przepełnia się;

nie zmęczy się oko widzeniem, ani ucho słuchaniem .

9 Co było dotąd, to dalej będzie, co raz się zaczęło, to będzie trwało;

próżno więc szukać niezwykłości pod słońcem .

10 Czy znajdziemy więc coś , o czym powiemy - To niezwyczajne ? - Nie,

wszystko było już, kiedyś, przed nami .

11 O tych przed nami nie myślimy, jak i o tych po nas;

ci , którzy przyjdą po nas, jak my tkwić będą w swojej chwili .

12 Ja, który mówię do was, byłem królem nad Izraelem w Jerozolimie .

13 I poczułem wyzwanie - Rozstrzygnij rozumnie sprawy dziejące się pod niebem;

nurtujące i daremne jest to pragnienie, dane od Boga człowiekowi .

14 Widziałem wszystko, co dokonuje się pod słońcem , a wszystko to przeminęło

przeminęło obok mnie .

15 Tu, coś raz skrzywione przestało być proste, tam, coś unicestwione nie dało się już policzyć .

16 I poczułem się wielki mądrością, większą od mądrości tych wszystkich

królujących przede mną w Izraelu,

a wiele mądrości i wiedzy posiadłem .

17 Kiedy jednak spojrzałem na mądrość i wiedzę obok głupoty i niewiedzy,

ujrzałem przeciwieństwo , ale również przemianę .

18 Mądrość jest ze zgryzoty , a wiedzę poprzedza cierpienie .